ในสถานการณ์โควิท-19 ที่กำลังทำร้ายโลกเราโดยที่ยังไม่มีที่สิ้นสุด สิ่งที่เรียกว่า “วัคซีน” ยังไม่ถูกผลิตออกมาใช้ และช่วงที่ผ่านมาเราจะเห็นได้ว่าถึงการเปลี่ยนแปลง บางคนต้องหาอาชีพอื่นเสริม บางคนตกงาน ในขณะที่อีกหลาย ๆ คนก็ต้องปรับเปลี่ยนวิถีชีวิตเพื่อความอยู่รอด
ในขณะที่โลกกำลังต่อสู้กับโควิท-19 เราก็จะได้เห็นการปรับเปลี่ยนของคนเพื่อความอยู่รอดกันมากขึ้นเช่นกันครับ
สิ่งหนึ่งที่เราเห็นได้มากสุดคือ อาหารกับขนม คนหันมาทำขนมกับอาหารขายกันมากขึ้น เพราะว่าอะไร เราลองมาดูกัน
- ใช้เวลาว่างให้เกิดรายได้
- ไม่จำเป็นต้องมีหน้าร้าน ก็สามารถทำอาหารและขนมขายได้
- การลงทุนไม่สูง
- คนเรามีความจำเป็นต้องกิน ถ้าขายไม่ได้ก็ทำกินเองได้
- ช่องทางการส่งอาหารที่มีให้เลือกมากมายทั้ง Lineman, Grab หรือ Get, etc.
ซึ่งแน่นอนว่าก่อนที่จะขายอาหาร คงต้องมีการทำทานกันเอง แบ่งเพื่อน ๆ เพื่อให้แน่ใจว่าอาหารที่ทำ จะสามารถขายได้ (แต่ถ้าใครยังไม่มั่นใจในฝีมือของตัวเอง อย่าเพิ่งทำมาขายกันนะครับ เพราะไม่อย่างงั้นจะหาโอกาสแก้ตัวได้ยาก)
คราวนี้ก็จะถึงวิธีการขายของแต่ละคน ซึ่งการทำคอนเท้นต์สำหรับขายอาหาร อาจจะเรียกได้ว่ามีส่วนสำคัญมาก เพราะจะเป็นสิ่งที่ลูกค้าได้มองเห็นว่าเรากำลังทำอะไร ขายอะไร โดยส่วนมากจะบอกถึงวัตถุดิบ ที่คัดสรรมาอย่างดี+กับกระบวนการวิธีการทำ แต่สิ่งหนึ่งที่จะมาพร้อมคอนเท้นที่มีการแนะนำไปแล้วนั่นก็คือคำว่า “ทำด้วยใจ”
“ทำด้วยใจ” มองผ่าน ๆ ในมุมมองของลูกค้าจะให้ความรุ้สึกว่าคนขายมีความตั้งใจทำ แต่ประโยคนี้จะมีมีผลกับยอดขายหรือเปล่า เพราะว่าคนที่สั่งอาหาร จะมองว่า ร้านนี้ใหม่ น่าลอง วัตถุดิบมีคุณภาพ หรืออาจจะเป็นเพื่อนกันมาอุดหนุน และบอกต่อ เพราะฉะนั้นต่อให้มีคำว่า “ทำด้วยใจ” ก็คงไม่มีผลต่อคนซื้ออย่างแน่นอน
และสิ่งที่จะพลาดไม่ได้ก็คือ ถ่ายรูปให้ดูสวยงาม เพื่อที่จะได้ลงโพสและเรียกลูกค้า เพียงแค่ถ่ายรูปให้สวยงามและลงโพส เชื่อว่าลูกค้าสายสรรหาจะต้องติดตาและอยากมาลองแน่นอน
การตั้งเพจ เพื่อให้ลูกค้าสะดวกในการติดตาม เป็นช่องทางที่โปรโมทได้ดีและใช้ต้นทุนต่ำที่สุด ไม่ว่าตอนนี้จะสินค้าจะเป็นอะไร เราจะสามารถเข้าถึงได้อย่างง่ายดาย และรวมถึงการสร้าง ไลน์ไอดี เพื่อให้สะดวกต่อการเข้าถึงและง่ายในการสั่ง
การตั้งราคา ราคาก็ขึ้นอยู่กับวัตถุดิบที่ไปเตรียมกันมาและการค้าขายก็ต้องมีกำไร เพื่อให้ชีวิตดำเนินต่อไปได้
การตั้งราคาก็เป็นอีกสาเหตุนึงในการเรียกความสนใจจากลูกค้าได้ เพราะการรับรู้ถูกหรือแพง ขึ้นอยู่กับแต่ละบุคคล อาหารหลักร้อย สำหรับบางคนอาจจะดูธรรมดา แต่สำหรับบางกลุุ่มอาจจะมีความรู้สึกแพง คำว่าถูกหรือแพงนั้นเป็นเหมือนสามัญสำนึกที่เราสามารถตีความและให้มูลค่าของสิ่งของเหล่านั้นได้อย่างรวดเร็ว ไม่ว่าจะเป็นการเลือกซื้อสินค้าส่วนตัว เลือกอาหาร เลือกเสื้อผ้า เป็นต้น แต่อย่างไรก็ตาม คำว่าถูกหรือแพงกลับตีความ และถูกรับรู้ได้อย่างแตกต่างกันในแต่ละบุคคลอย่างสิ้นเชิง อย่างเช่น ร้านนี้ขายข้าวจานละร้อย แตอีกร้านขายแค่ 40 บาท ทั้ง ๆ ที่เป็นเมนูเดียวกัน
ดังนั้นสำหรับใครที่คิดจะทำอาหารสำหรับขาย นอกจากจะคิดเรื่องเมนูอาหารแล้ว สิ่งสำคัญก็คือการทำตลาดและคอนเท้นต์ที่จะสื่อต่อไปให้ถึงลูกค้าครับ เพื่อให้แน่ใจว่าอาหารที่เราทำขาย จะไม่ใช่เพียงแค่ขายครั่งเดียวและจบไป ควรมีช่องทางการนำเสนอและติดต่อเพื่อให้ลูกค้าได้กลับมาซื้อซ้ำ และการหาลูกค้ารายใหม่ ๆ ต่อไปครับ