คุณเคยเจอปัญหานี้ไหม ในวันที่นัดประชุมกับลูกค้าคนสำคัญ เเต่เราดันลืมสิ่งของบางอย่างที่ต้องใช้งานซะนี่ มันช่างน่าหงุดหงิดไม่น้อยทีเดียว เรามาดูกันดีกว่าว่า 4 สิ่งของสุดสำคัญ ที่ห้ามลืมเด็ดขาดเมื่อไปพบลูกค้า มีอะไรบ้าง รู้เเล้วก็เขียนเเปะ Post it แผ่นโตๆที่โต๊ะทำงานไว้ได้เลย
เเน่ล่ะ ยุคสมัยนี้คงไม่มีใครพกเเค่สมุดจดเข้าไปหาลูกค้ากันเเล้วใช่ไหมล่ะ การพกคอมพิวเตอร์พกพาเข้าไปหาลูกค้านั้น นอกจากจะดูมีความเป็นมืออาชีพเเล้ว เรายังนำเสนอสิ่งที่ไม่สามารถอธิบายแบบเห็นภาพด้วยคำพูดได้อีกด้วย เช่น การเปิดภาพอ้างอิง ที่ช่วยให้ลูกค้าเข้าใจได้ทันที
ลืมไปได้เลยเรื่องราวน่าปวดหัวของวันวาน ไม่ว่าจะทะเลาะกับแฟน ไม่พอใจเพื่อน การนัดเดทครั้งต่อไป หรือฝันร้ายเมื่อคืน ลืมไปให้หมด เเล้วดึงสติกลับมาอยู่กับตัว เพราะการประชุมกับลูกค้า โดยเฉพาะลูกค้าคนสำคัญนั้น จะเต็มเปี่ยมไปด้วยเนื้อหาและแนวคิด หากสติไม่อยู่กับเนื้อกับตัวเเล้ว เราก็ไม่ต่างอะไรกับหุ่นยนต์ที่ลืมป้อนโปรแกรมประมวลผล และเมื่อจบการประชุม งานคงจะเดินไปต่อได้อย่างยากลำบาก (ก็จดบรีฟไม่ทันเลยสักอย่างนี่นา)
ไม่ใช่ให้เอาไปเเอบเล่นไลน์ในห้องประชุมนะ เเต่โทรศัพท์สามารถตอบโจทย์การคุยงานกับลูกค้าที่หลากหลาย ไม่ว่าจะเป็นการอัดเสียง การเปิดเเอปพลิเคชั่นอ้างอิง หรือเเม้กระทั่งการจัดปฏิทินนัดวันลูกค้าในครั้งถัดไป ผู้เขียนเคยลืมโทรศัพท์เอาไว้ที่บ้านในวันที่ต้องพบลูกค้าเพียงเเค่ครั้งเดียว แต่กลับกลายเป็นวันที่เเย่ที่สุดของการทำงานเลยทีเดียว
อ้อ อย่าลืมบอกเเฟนของคุณด้วยล่ะ ว่าอย่าเผลอโทรมาระหว่างประชุมนะ เดี๋ยวรับไม่ได้จะงอนกันไปอีก
“นักธุรกิจที่ประสบความสำเร็จ มักจะพกปากกาติดตัวไว้เสมอ” ผู้เขียนเคยได้สนทนากับผู้บริหารท่านหนึ่งในเเวดวงอสังหาฯ ท่านกล่าวไว้ว่า “ทุกครั้งที่ทำงาน คุณห้ามลืมพกปากกาเด็ดขาด” ด้วยความที่ผู้เขียนค่อนข้างติดอุปกรณ์อิเล็กทรอนิกส์ค่อนข้างมาก จึงไม่ค่อยใส่ใจพกปากกาติดตัวสักเท่าไหร่ เเต่การประชุมทุกครั้ง ผู้เขียนมักจะเจอเหตุการณ์ที่ต้องใช้ปากกาอยู่เสมอ ตัวอย่างเช่น
“รบกวนเซ็นตรงนี้ด้วยนะคะ”
(เปิดกระเป๋าหาปากกา.. เเต่ไม่เจอ)
“เอ่อ.. ไม่ทราบว่ามีปากกามั้ยครับ?”
(มองซ้าย มองขวา) “เอ่อ ขอโทษด้วยค่ะ พอดีไม่มีเหมือนกันค่ะ”
สุดท้ายก็ต้องไปยืมปากกาคนเเถวนั้นใช้เเก้ขัดไปก่อน
เพราะฉะนั้นเเล้ว อย่าลืมพกปากกากันนะครับ!
คืนก่อนนัดลูกค้า นอนหลับพักผ่อนให้เยอะๆนะครับ ไปนั่งหาวในที่ประชุม คงเป็นภาพที่ไม่น่าชมเท่าไหร่นัก ด้วยความปรารถนาดีจากผู้เขียน 🙂
